×
Suikeras
Veroverde stadsruimte
4/9
De Suikeras als veerkrachtige verbinding
Reclaimed city space
De oorspronkelijke verbindingen tussen stad en regio worden gedomineerd door de auto. Gemotoriseerd verkeer kan tot diep in het stadshart doordringen. Met duurzame transportknooppunten aan de rand van de stad, kan Groningen haar stedelijke assen opnieuw definiëren en ontwerpen. Alternatieve vervoersmogelijkheden, zoals zelfrijdende elektrische voertuigen en fietsen, zijn schoner en nemen minder ruimte in.
Het Suikerterrein, aan de ringweg, is de perfecte locatie voor zo’n knooppunt. Schoon, langzaam transport van mensen en goederen wordt op deze manier mogelijk gemaakt. Er ontstaat nieuwe hoogwaardige en klimaatbestendige openbare ruimte. De Suikeras wordt een duurzame, ‘trage’ route naar de stad.
Hoogwaterbeheer wordt in de stad steeds belangrijker. Om op een duurzame manier met hoog water om te gaan, moeten we schoon regenwater niet langer lozen op het riool of op ons oppervlaktewater. De opslag en filtering van water in de bodem heeft de toekomst. Dit vraagt om ruimte in de stad – ruimte die nu wordt opgeëist door wegen en geparkeerde auto’s.
Waterwegen als het Hoendiep zullen ecologische, biodiverse kanalen worden, met de mogelijkheid om water langzaam te laten wegvloeien. Groene straten zorgen voor infiltratie, verdamping en schaduw. Elke buurt krijgt een centrale wateropslag en infiltratievoorziening; een functionele ‘hoogwateropvang’ die ook als aantrekkelijke publieke ruimte met zwemwater kan functioneren.
De landbouwgrond in de provincie Groningen is vruchtbaar, productief en onderdeel van een mondiaal systeem. Er is veel vraag naar lokaal geproduceerd en geconsumeerd voedsel – kortere aanvoerroutes betekenen een verser product. Lange tijd was de Suikerunie dé plek waar de productie, verwerking en export van suikerbieten plaatsvond. In de toekomst zal het gebied deze rol opnieuw krijgen, maar dan in de productie van lokaal geproduceerde producten. Met de Campagne, een nieuwe koelopslag en markthal, zal een belangrijke plek aan de Suikeras ontstaan. Duurzaam transport en consumptie zullen hier hand in hand gaan.
Het Suikerterrein, aan de ringweg, is de perfecte locatie voor zo’n knooppunt. Schoon, langzaam transport van mensen en goederen wordt op deze manier mogelijk gemaakt. Er ontstaat nieuwe hoogwaardige en klimaatbestendige openbare ruimte. De Suikeras wordt een duurzame, ‘trage’ route naar de stad.
Hoogwaterbeheer wordt in de stad steeds belangrijker. Om op een duurzame manier met hoog water om te gaan, moeten we schoon regenwater niet langer lozen op het riool of op ons oppervlaktewater. De opslag en filtering van water in de bodem heeft de toekomst. Dit vraagt om ruimte in de stad – ruimte die nu wordt opgeëist door wegen en geparkeerde auto’s.
Waterwegen als het Hoendiep zullen ecologische, biodiverse kanalen worden, met de mogelijkheid om water langzaam te laten wegvloeien. Groene straten zorgen voor infiltratie, verdamping en schaduw. Elke buurt krijgt een centrale wateropslag en infiltratievoorziening; een functionele ‘hoogwateropvang’ die ook als aantrekkelijke publieke ruimte met zwemwater kan functioneren.
De landbouwgrond in de provincie Groningen is vruchtbaar, productief en onderdeel van een mondiaal systeem. Er is veel vraag naar lokaal geproduceerd en geconsumeerd voedsel – kortere aanvoerroutes betekenen een verser product. Lange tijd was de Suikerunie dé plek waar de productie, verwerking en export van suikerbieten plaatsvond. In de toekomst zal het gebied deze rol opnieuw krijgen, maar dan in de productie van lokaal geproduceerde producten. Met de Campagne, een nieuwe koelopslag en markthal, zal een belangrijke plek aan de Suikeras ontstaan. Duurzaam transport en consumptie zullen hier hand in hand gaan.
Terugdringen van de auto
Evolutie van het stedelijk watersysteem in vier stadia
Masterplan
A-Weg: Daylighting the original canal
Zicht op A-Weg
Terugbrengen van het kanaal
Hoendiep: een groene as richting het stadscentrum
Zeeheldenbuurt: een nieuwe ecologische retentievijver
Zeeheldenbuurt: een nieuwe ecologische retentievijver
De Van Bakelvijver laat zien hoe waterberging gecombineerd kan worden met verblijfskwaliteit, waardoor een centrale plek voor de wijk kan ontstaan.
Lokaal produceren en consumeren
Een nieuwe visie voor 2120
Kansen voor het Suikerterrein als hub voor nieuwe vormen van mobiliteit, van, naar en in Groningen.
Maquette van West 8
Over het ontwerpbureau
West 8
West 8 is een bekroond internationaal bureau voor stedenbouw en landschapsarchitectuur, opgericht in 1987 met vestigingen in Rotterdam, New York en België. In de afgelopen drie decennia heeft West 8 zich gevestigd als een leidende praktijk met een internationaal team van 70 architecten, stedenbouwkundigen, landschapsarchitecten en industrieel ingenieurs.
Met een multidisciplinaire benadering van complexe ontwerpvraagstukken heeft West 8 ruime ervaring met grootschalige stedenbouwkundige masterplanning en ontwerp, landschapsinterventies, waterfrontprojecten, parken, pleinen en tuinen. West 8 ontwikkeld ook concepten en visies voor grootschalige planningsvraagstukken die betrekking hebben op opwarming van de aarde, verstedelijking en infrastructuur.
In plaats van de oude sloop- en installatietechniek, of de huidige werkwijze van behoud en bescherming, voegen ze een nieuwe natuur toe. De werkelijke toekomst in het huidige debat over duurzaamheid ligt niet in een politieke of filosofische dialoog over wat we beschermen of hoe we het gaan 'onderhouden', maar veeleer hoe we actief nieuwe ecosystemen kunnen creëren. Land maken en er vervolgens invulling aan geven: dit is in veel opzichten de ziel van de Nederlandse cultuur.
Met een multidisciplinaire benadering van complexe ontwerpvraagstukken heeft West 8 ruime ervaring met grootschalige stedenbouwkundige masterplanning en ontwerp, landschapsinterventies, waterfrontprojecten, parken, pleinen en tuinen. West 8 ontwikkeld ook concepten en visies voor grootschalige planningsvraagstukken die betrekking hebben op opwarming van de aarde, verstedelijking en infrastructuur.
In plaats van de oude sloop- en installatietechniek, of de huidige werkwijze van behoud en bescherming, voegen ze een nieuwe natuur toe. De werkelijke toekomst in het huidige debat over duurzaamheid ligt niet in een politieke of filosofische dialoog over wat we beschermen of hoe we het gaan 'onderhouden', maar veeleer hoe we actief nieuwe ecosystemen kunnen creëren. Land maken en er vervolgens invulling aan geven: dit is in veel opzichten de ziel van de Nederlandse cultuur.